Mustafa Mumcu'dan herkese selam var

Sevgili Milliyet Blog’ta blog yazan dostlarım ve okuyucularım.

Allah hepimize ilk önce sağlık versin. Sağlıklı olmadan hiçbir şey olmuyor. İçimizden biri de hastane de yattığını duyduğumuz da üzülüyoruz. O kişi bazen kalbini kırdığımız filanda oluyor işte o zaman da üzüntümüz bir kez daha artıyor. Bu kısacık ömürde kalp kırmak ne demek miş?

Mustafa Mumcu ağabeyimizle bazılarımız polemiğe girip tartıştığımız olmuştur. Ama görüyorum ki özelikle tartışmakta bazen de işe yaramıyormuş. Kendisini İBB Eşrefpaşa hastanesinde yattığını duyan arkadaşların seyir defterine “geçmiş olsun, aramıza bir an önce dön” mesajları yazmaktalar. Şu an da Mustafa ağabeyimiz hastane de olduğundan ötürü bilgisayardan ve dolayısıyla internetten uzak olduğu için okuyamıyor. Ancak iyileşip eve gelip bilgisayarını açtığı zaman sizin yazılarınızı okuyabilecek.

İzmir’de oturmam beni bu konu da biraz şanslı kıldı. Bugün fırsatını bulup yanına vardım Milliyet Blog ailesini adına. Danışmana vardığımda ilk önce ağabeyimizin o hastane de yatıp yatmadığını öğrenmek için ismini sorduğumda Mustafa Mumcu karşıma çıkıverdi. Kardiyolojiye gidiyormuş. Oda numarasını öğrendim ve biraz sonra gelmek üzere dışarıya çıktım ve elimde bir buket çiçekle geri döndüm. Odasına vardığımda daha henüz gelmemişti. Biraz beklemek zorunda kaldım.

Biraz sonra

-Ahmet Üstündağ, güzel kardeşim hoş geldin.

-Hoş bulduk. Geçmiş olsun Mustafa Ağabey.

Hal hatır derken bana hastalığı hakkında birkaç bilgi verdi.

Mustafa ağabeyimiz üşütmüş, Öksürme filan derken akciğerden kalbe tesir etmiş. Doktorlar ameliyat demeden ilaçlarla iyileştiririz demişler. Tabi epey bir sıkıntısı var anlayacağınız. Biraz da tedavi görmesi gerekiyor.

Biz bunları konuşurken Karşıyaka tarafından esen bir rüzgar sayesinde MB yazarlarından tanıdık bir yüz gelmesin mi? Gelen İlyas Bayram’dı.

Tabi Mustafa Ağabeyimiz karşısında Ahmet Üstündağ ve İlyas Bayram’ı görünce morali yerine geldi. Çocuklar gibi sevindi. Yüzü güldü. Dostlarının yanında olduğunu görünce hastalığını unuttu her nedense.

Ben de onu mutlu olduğunu görünce sevindim. İlyas ağabeyimde.

Bu ölümlü dünya da kalp kırmaya değer mi? Allah aşkına.

Ha az kalsın unutuyordum. Belki yanımız da değildi, İstanbul’da kendisi. Ama çiçeği, Mustafa Mumcu’nun hastane’de yatmış olduğu odada ki masanın üstünde MB Ailesi adına duruyordu. İstanbul’dan Sabiha Rana hanımefendi göndermiş. Kalbi bizimle birlikteydi adeta. “Ne kadar ince düşünceli bir arkadaşımız var Ahmetçiğim” diyiverdi bir ara. Teşekkürler Sabiha Rana.

Hepinize sağlıklı günler diliyorum efendim.