- Kategori
- Doğal Hayat / Çevre
Müzik,gürültünün elinden kurtarılmalıdır.

Müşterinin kalitesi ya da düzeyi, "pazarlanan" ürünün kalitesini belirler.
Zorunlu yaşam ürünlerini ayrık tuttuğumuzda bu kural serbest-piyasa ekonomisinin en temel üretim-ilkesidir.
İşte onun için "müşteri"yi kendi restoranına çekmek isteyen esnaf efendi dükkanını gürültü ile doldurmaktadır.
Müşteri [ancak] bu çınlayan nameleri ret ettiği gün, arz-edilen gümbürtü, müzik haline dönüşüp müşteriye geri dönecektir.
Mevzuatta Gürültü Yönetmeliği var.
Ama müşterinin gürültü yönündeki talebi o yönetmeliği deler; delmektedir de zaten!
"Müzik ruhun gıdasıdır." Böyle demiş Gazi Paşa.
Ama o müzikten söz etmiş.
Gürültüden değil.
Bugünleri yaşasaydı, herhalde bu anlamlı sözünü bir başka türlü söylerdi:
"Gürültü ruhun gazabıdır!.."
Evet, gerçek bir gazap bu yüksek volümlü patırtının içinde soluk almak.
Her şey derme çatma.
Gecekondudan dönme bir sahne; o sahneye yakışan ucuz "zenaatçı"lar ve biçare müşteriler... İşte bu üçlünün sarmalıdır kültürümüzün [turizm kentlerinde] 2016 yılında ulaştığı trajedi.
Evet... Sorun müşteridedir.
Gürültünün müziğe dönüşememesinde de birinci derece sorumluluk müşterinindir.
Eğer bir toplumda gerçekten müzik dinlemek isteyenler azınlıkta kalıyorsa, sayısal [ve parasal] olarak esnaf-efendiyi doyuracak yoğunluğa ulaşamıyorsa, kapitalizmimin-makus talihi düzenini bu yönde sürdürüp gidecektir... Halkın nitelikli rüzgarını arkaya almadan gürültünün üstüne tırmanılamaz!
Aksi halde, kader: Nitelikli azınlık bu kepazeliğe tahammül edecektir.
Ne kadar iğrenç olsa da
- Yapacak bir şey "yok"...
Böyle diyor çoğunluk.
- Ama hayır!.. Yok değil, çok!
Durumdan görev üreten sorumlu yetkin bireyler bu yok'u, çok'a çevirmek zorundadırlar.
Çünkü -eğer- bu gümbürtünün sesi kesilmez ise, onların da kulakları kendilerini koruyacak ve bu eziyetten kurtulmak için, [naçar] sağırlaşacaktır.
Tümüyle sağırlaşmış bir toplumun ise, varabileceği hiçbir menzil mevcut değildir.
@farukhaksal42
www.soruyusormak.com