Müzik kültürümü de yitirdim!

Çok uzun zaman oldu müzik dinlemiyorum. Dinlesem de öylesine bir kaç dakikalığına kulak kabartıyorum pek sarmıyor beni yeni müzikler. Ya anlamadığım yabancı müzikleri dinler oldum ya da seksenlere doksanlara takılır oldum. Başkası kesmiyor çünkü. Öyle saçma sözler var ki yapılan müziklerde. Sırf kafiye uysun diye hatta bazılarında bırakın kafiyeyi düz metin olarak okuyacak olsanız hiçbir kelimesini anlamayacak kadar saçma sözler.

Bu durumda tabii bir türlü kendimi 80' lerden ve 90' lardan kurtaramıyorum. Sezen Aksu, Tarkan, Yonca Evcimik, Burak Kut, hatta Cemali. Hepsi ne kadar güzel sözler yazmışlar o zamanlarda ve ne kadar hoş tınılarla süslemişler yazılan sözleri. MFÖ, Grup Gündoğarken, Yeni Türkü sizi alıp diyardan diyara götürüyor onları dinlerken. Eğlencelik istersem de tabii ki de Grup Vitamin. Rahmetli Gökhan Semiz' in büyük katkıları vardı grupta. Hakkın rahmetine kavuşunca o tarz müziklerden de olduk. Anlayacağınız bir türlü kurtulamıyorum seksenlerin, doksanların o güzel tınılarından. Hoş kurtulmak da isteyen yok açıkçası.

Yıllar geçse de hep aynı müzikleri dinleyeceğim, bıkmadan, usanmadan, sıkılmadan. Geçenlerde yine müzik kanallarını gezerken var mı bir şeyler diye bir müzisyene rastladım. Adem Gümüşkaya. Ne kadar da güzel söylüyordu, içten,candan, samimi ve yaşanmışlığı anlatırcasına söylüyordu eserini.  Kış Masalı eserin adı. Dinledim ağladım, ağladım dinledim. Uzun zamandır böyle bir eser dinlememiştim. İşin enteresan yanı ise söyleyen kişiyi Baha olarak bilmeleri dinleyen arkadaşların ve çevremdekilerin. Halbuki alâkası yok sesi o kadar farklı ki, hemen anlaşılıyor farklı bir ses, farklı bir yorum olduğu. Teşekkür ederim Adem Gümüşkaya uzun bir aradan sonra yaptığın o güzel müzikle beni yine anılardan anılara dolaştırdığın için. Başarılarının devamını dilerim. 

Sevgiyle.