Namusa bak Namusa...

Erkek derin bir oh çekti:

“Bir daha gözüme girdi canımın içi. Başka kadın olsaydı, almayacak bile olsa, muhakkak içeri girer, onu giyer, bun çıkarır dururdu. Diğer kadınlara benzemiyor. Ne iyi. Lükse, gösterişe düşkün değil. Düşüncelerimde yanılmamışım. İnsan sarrafıyız ne de olsa.”

Biraz daha gittiler. Kadın, genelevlerin bulunduğu sokağa girdi. Erkek gözlerine inanamadı. Şaşırdı, arkasından bakakaldı. Kendi kendine, “Yok canım. Olamaz!” diye söylendi, “Belki buradaki bir yakınını görmeye gelmiştir. Görünüşe aldanmamalı.”

Koşarak kadının içeri girdiği genelevin önüne geldi, içeri baktı.

Kadın, “Neredeydin şimdiye kadar? Müşteriler seni bekliyor” diyen patrona, deminki haline hiç benzemeyen şirret bir tavırla, “Geldik be işte. Patlamadılar ya!” diye bağırdı.

Kenan Durmaz donakalmıştı. Put kesilmişçesine olduğu yerde çakıldı kaldı.

******