Nasıl fıkra ama

Üç arkadaş tren istasyonuna gitmişler. İçlerinden biri gişeye yaklaşıp bilet almış ve trenin kalkmasına ne kadar zaman olduğunu sormuş.
—Bir saat on beş dakika...

Arkadaşlarına dönmüş:

Daha çok var, hadi gidip şu karşıki kafede çay içelim... Oradan
buradan derken lâf lâfı açmış...

Birden tren düdüğüyle kendilerine gelmişler. Koşarak dışarı fırlamışlar ama nafile... Tren kaçmış.

Sormuşlar:

—Sonraki tren ne zaman?

—Bir buçuk saat sonra...

Yine dönmüşler kafeye. Yine çay, yine lâf ve derken yine düdük sesi...

Koşmuşlar ama bu defa da treni kaçırmışlar.

Bir saat sonra bir tren daha varmış. Dönmüşler kafeye... Ama bu kez uyanık duruyorlar.

Trenin sesini duyar duymaz kalkmışlar ve koşmaya başlamışlar. İçlerinden ikisi; biri bir vagona, diğeri başka vagona zar zor yetişmiş...

Üçüncü ise geride kalmış ve yetişememiş...

Bir süre dövündükten sonra başlamış katıla katıla gülmeye.

Durumu gören istasyon memuru dayanamayıp sormuş:

—Hem treni kaçırdın hem gülüyorsun!

—Nasıl gülmeyeyim! Onlar beni uğurlamaya gelmişti.

Bu fıkrayı neden yazdım bende bilmiyorum. Kimbilir belki gülelim biraz ama gülerken de düşünelim biraz.

Ne dersiniz?