Nazen de sevgili yanıma düştü!

Çocukken, tırstığım tek yer!

Sessiz, sakin, huzurlu olduğu kadar bir o kadar ürkütücü!

Karadenizlilerin dediği gibi furdi, furdi fulirdilerin mişil, mişil uyuduğu, mekanlar!

Mezarlıklar..

Küçük yerleşim yerlerin de, kasabalar da, köyler de mezarlıklar genellikle merkezi olmayan yerlerde olduğu halde, oralardan çekinilir ve korkulur.

Büyük Şehirler de ise daha çok tekinsiz kişilere rastlama olasılığının yüksek olması nedeniyle insanlarımız da mezarlık çevresinde dolaşmayı pek sevmez.

Halbu ki, İstanbul'da bu böyle değildir.

Karaca Ahmet, Merkezefendi, Edirnekapı, Topkapı, Kale içi v.s mezarlıkları İstanbul un en güzel yerlerindedir.

Yaşayanlarlarla iç içedir..

Çünkü

İstanbul'da hayat her yerdedir.

Mezarlıklar ve çevresi de buna dahildir.

Bunlardan biri de Eyüp Sultan daki Pier Loti tepesidir.

Buraya kadar pek soğuk bir yazı oldu dimi:)

Biraz ısıtalım:)

Efenim, malumunuz Pazar günü M.B toplantısında Pier Loti deydik.

Sağı, solu, altı, üstü, fani dünya hayatına kuyruğunu titreterek akıntıya kürek çekmeyi bırakıp vakti geldiğinde hayata tornistan yapan, benim tarifime göre de " kilçuklu" merhum ve merhume topluluğunun oluşturduğu bu yer hafta sonu olduğundan çok kalabalık ve çok hareketliydi.

Sayın yazarım la önceden rezerve edilen yere erken gelip oturuyoruz.

Kısa bir sohbetten sonra mekan biraz karmaşık olduğundan gelecek olanların bizleri bulmakta zorlanacaklarını bildiğimdendirki, etrafı biraz gezip konrol amacı ile Sayın Yazarımdan müsade istiyorum...

Kalkıyorum.

Ohhh.. Hava mükemmel. Her taraf mis gibi toprak kokuyor.

Manzara ve ortama baktığım da derinden nefes alıp, şöle bi içç çekiyorum..

Ne yalan söyleyeyim yatanlara bile hevesleniyorum:)

Nazende ile tebessüm ederek ortalıkta geziniyorum.

Diğer taraftan da etrafa bakınarak tanıdık M.B yazarlarını arıyorum.

Aranırken tosuncuk bir mezar yazısı dikkatimi çekiyor! Hemen yanında duruyorum!

'' Ey yolcu! Ne bakıyorsun öyle bana. Yabancı mı geldim sana.. Bugün bana, yarın sana. Oku bana Fatiha!

!!.. Okuyoruz mecburen..

Ardından elinde testili çocuk;

- Su dökelim mi abi?

- ..!!.. Kime?

- Hehe.. Tabiî ki mezara..

- Eee.. Döööök

- Paraa?

- Ne parası!

- Su parası..

- !!.. Olm Fatiha sını ben okudum. Suyunu da sen dök daa!!

- Olmaz be abicim. Hadi. Hadi be abi, ver bana para, dökeyim suyu mezara, sevap kazandırsın sana..

- Onun suyunun parasını ben nie ödeyecem yav!

- Hımm. O yazıyı okumuşsun ama hiç anlamamışsın! Baak, bak sana ne diyo, rahmetli?

- Ne diyo?

- Bu gün bana, yarın sana..

- !!.. Ulan tereez, burayadamı tezgahı kurdunuz? Defol leyn. Defol git, kırarım bacaklarını. Bu gün bana, yarın sanaymış!! Töbe, töbee..

Kısa bir gezintiden sonra yerimize dönüyorum..

Grup kısa bir süre sonra tamamlanıyor.

Hizmetlerinden son derece memnun kaldığımız nefis kıymalı, peynirli, ispanaklı gözlemeler yeniyor. Çaylar, ardından Türk kahveleri içiliyor. Saatlerce kesintisiz hoş, neşeli sohbetin ve manzaranın keyfini çıkarıyoruz.

Nerde:)

Pier Loti deyim de, ürkmeyim::)

Ara da bir değişiklik iyi geliyor valla:)