Nazım Hikmet Ran

Haziran da ölmek…

Memleket hasretiyle yanan yüreği vardı.

Tek bir dileği olsun istiyordu. Memleketinde doğduğu yer de bir çınar ağacının gölgesinde bir mezar, hatta başında taşı bile olmasın diyordu vasiyetinde...

Olmadı, hala 1963 yılında öldüğü yerde…Moskova da.

Memleket hasreti, özlemiyle yanıp tutuşan Dünya şairi Nazım Hikmet 45 yıl önce aramızdan ayrılmıştı…

3 Haziran da öldüğünde Türk’tü, ancak Türk vatandaşı değildi…

Baskılar, uğradığı haksızlıklar, hapishanelerde, sürgünlerde geçen yıllar…

Her şeye rağmen inandığı doğrulardan ödün vermeyen Nazım Hikmet Ran

Saygı ve sevgimle ruhun şad olsun…

V A S İ Y E T

Yoldaşlar, nasip olmazsa görmek o günü, ölürsem kurtuluştan önce yani.

Alıp götürün Anadolu'da bir köy mezarlığına gömün beni.

Hasan beyin vurdurduğu Irgat Osman yatsın bir yanımda.

Ve çavdarın dibinde toprağa çocuklayıp,

Kırkı çıkmadan ölen şehit Ayşe öbür yanımda.

Traktörlerle türküler geçsin alt başından mezarlığın,

Seher aydınlığında taze insan, yanık benzin kokusu,

Tarlalar orta malı, kanallarda su

Ne kuraklık, ne jandarma korkusu.

Biz bu türküleri elbette işitecek değiliz,

Toprağın altında yatar upuzun,

Çürür kara dallar gibi ölüler,

Toprağın altında sağır, kör, dilsiz.

Ama bu türküleri söylemişim ben daha onlar düzülmeden,

Duymuşum yanık benzin kokusunu

Traktörlerin resmi bile çizilmeden.

Benim sessiz komşulara gelince,

Şehit Ayşe'yle ırgat Osman

Çektiler büyük hasreti sağlıklarında

Belki de farkında bile olmadan Yoldaşlar,

Ölürsem o günden önce yani,

Öyle gibi de görünüyor.

Anadolu'da bir köy mezarlığına gömün beni

Ve de uyarına gelirse,

Tepemde bir de çınar olursa

Taş maş da istemez hani...

N.Hikmet Ran