ne varsa her şey hatırımda...

Genceciktik ve hazırdık aşka!..

Ne varsa herşey hatırımda;

ilk tanışma, ilk buluşma,

ilk çırpınışı yüreğimin,

ilk dokunuşun omzuma…

 Hepsi birer birer aklımda;

lacivert ceketin, bordo kazağın,

yana taradığın saçların,

ve o mutlu şarkı...

İzleyişin beni, sonra bekleyişin karşı sokağın başında...

Evimin önünden geçerdin hani ağır ağır, bir ıslık tuttururdun ta köşe başından;

duvarların ardından dinlerken sesini,  tüller arkasında gözlerdim seni…

Bir an, birkaç saniyeydi, ama bir ömre bedeldi bakışmak;

o zaman öğrendim en tutkulu sevişmelerin gözlerle olduğunu!..

Sonsuza kadar hazırdık AŞKa, 

ama hangi zamanda değişti yazgı?

Toyduk, savunmasız ve umarsızdık;  o yüzden mi alamadık ayrılığın kokusunu?

Neden yaşandı o  veda, o gözyaşı?

Kim istedi bunu?

O kalabalık kente gidince mi örselendi AŞK,  yoksa inkâr edince mi?

Birbirimiz içindik ya da öyle sanmıştık; 

ya da olmadı, ya da bırakmadılar!..

Şimdi takati kalmamış rüzgarlar gibi  esiyor başımda hatıralar, 

yine de ne varsa her şey aklımda;

acemice yazdığım -o ilk şiirin sözcükleri- gibi, 

kimsenin bilmediği -o en masum yürek izi -gibi!..

***