Ne yazda, ne güzdeyiz

Ne yazda ne güzdeyiz...


Yağmurların güneşle dans ettiği mevsimdeyiz.


Gün batımı yangınıyla bir ucundan tutuşmuşken beyaz bulut,


üşüyor sanki bir yanından, gri bulutun rüzgarından...


Ne yazda, ne güzdeyiz...


Hüznünü renk cümbüşüyle bayram gibi yaşarken hazan,


kardeş savaşında hırsına yenik düşmüş,


hüznünde boğulmuş arsız insan.


Bilmezler mi..?


Yedi ayrı koldan da aksa nehirler,


zirvede de olsa karlar,


aynı denizde buluşurlar.


Ne yazda ne güzdeyiz...


Bir tuhaf mevsimdeyiz.


İçimizdeki yangın yerlerinden, kışlar biriktirmekteyiz...


Hiç durmadan,


düşünmeden...




n y tartaç