Neden biz böyleyiz Deniz?

Neden bu kadar çok seviyoruz sanki, neden illa varlığımızı bir erkeğin varlığının üzerinden görünür kılabiliyoruz, biz neden onlar olmadan kendimizi tam sevemiyoruz ?

Dupduru bir deniz kalarak neden tek başına dalgalanıp tek başına durulmak bu kadar ağır geliyor bize, hı sence neden Deniz?

"Öyle çok sevdim ki "demişsin az önce duruşmada ve "ilişkim öyle çok kabul görmedi ki..." kendimi uyuşturmak istedim, kendime kızdıkça uyuşturdum demişsin.

KABUL ETMİŞSİN uyuşmak istediğini, girdiğin çıkmazdan onun için çıkmamış, kendini yine ve kimbilir kaçıncı kez ONLAR için heba etmişsin.

"Ey kalbim yazık sana!!!"

Neden böyleyiz biz Deniz? Neden adamadan yaşayamıyoruz ve neden bu kadar duygusal olmak zorundayız biz ?

Sen uyuşturucudan, ben önüne geleni yemekten, Ayşe sigaradan, Fatma çocuklarından, Zeynep temizlikten çıkarıyor aşkından alamadığı hıncını... Nefretle yiyor, nefretle içiyor, nefretle siliyoruz.... Bize ne yaparlarsa yapsınlar çok sevmekten yine, onlara ilişmiyoruz...

Bu kadar çok sevdiğimiz için aslında en çok da kendimizden nefret ediyoruz.

Neden böyleyiz biz Deniz?

"İçimin acısını bi ben bilirim " diyorsun ya şarkında, keşke sen yine kendin bilseydin; taşa, ağaca, güneşe anlatsaydın acını, yetmezse haykırsaydın!

Keşke kendini zehirlemeseydin de biz de bilmeseydik içinin acısını...

"Ey kalbim yazık sana! Gittin de kime bağlandın? " Ve asıl soru şu ki NEDEN BU KADAR ÇOK BAĞLANDIN?

Dalgaların durulsun artık, yeniden parılda Deniz; denizin sesi bize yeniden huzuru hatırlatsın...

Ve lütfen öncelikle kendin için bu kez ...