Neden evlen(mi)yoruz??

Bir blog yazarının evlilik hakkındaki blogunu okuduktan sonra tam yazara yorum yazacaktım ki, bu konuda ne çok söyleyeceğim şey varmış diye farkedince vazgeçip başladım blogumu yazmaya...

Sahi biz neden evleniyoruz?? Bu konuda söylenmesi ve belki de söylenmemesi gereken o kadar çok şey var ki ..
32 yıllık Hayatım boyunca ölümler gördüm.. Kısa hayatlar içinde ve dışında oldum.. Büyük bitişler, kahır dolu aşklar yaşadım hayatım boyunca.. Anladım ki hiç bir şey imkansız değil, herşey muhtemel..
Öyle şaşılası bir dünya ki bu dünya.. Bitmez dediklerim bitti, gitmez dediklerim birer birer gittiler..
Ben mi bir yerlerde yanlış yapmıştım, onlar mı yanlış bir hayatın içindeydiler.. Belki de sevgimle öldürmüştüm bazı şeyleri farkında olmadan.. Tuhaf bir hırsla, yine yeniden sevdim.. Hiç bıkmadım aşık olmaktan, Hiç bıkmadım kendimi ifade etmekten.. Hayatımdaki son aşkı bulmaya çalışmaktan geçiyordu arayışım..

Neydi beni bu duruma sokan? Babasız büyümüş olmanın verdiği bir boşluktanmıydı bu sevgi arsızlıgı..
Neydi beni bu hırsa sokan? Hiç yadırgamadım bu durumu.. aşkın tiryakisiydim, kimsenin değil..
Terkedilmekten korktum, terketmekten değil..

Beni birinin beklediğine inandım yıllarca.. Yanılsamaydı sanırım yaşadıgım.. bunca çaba boşunaydı.. Ben bir aşk melegiydim, aşkını bir türlü bulamayan.. Sorgulamalar son verdi aşklarıma.. İhanetin kokusu sardı dört bir yanımı... Küçük bir çocuk gibiydim, büyüdüm zamanın ellerinde..

Şimdi evli arkadaşlarımdan duyuyorum, çevremdeki insanlarda görüyorum yanıldıgımı, Evlilik kurumunu daha çok sorgular oldum son zamanlarda..

Çelik gibi yüreği olan deli bir kızım ben.. O derece saf, o derece hayaline aşık.. Bir o kadar güçlü, ihanete gelemeyen, çabuk vazgeçebilen.. Herşeyden öte terkettim kimi zaman, terkedildim de...

Bu yazıyı bile böyle yazacagımı düşünmemiştim.. Hayat, bazen hatta bir çogu zaman planladıgın gibi olmuyor.. Ben de değiştim.. Eskisi gibi hayalleri peşinde koşan küçük bir kız değilim artık..
Yaklaşımları sorguluyorum bir bir.. İnsanlar ne arıyor? Ne yapmak istiyor? Neden mutsuz? Neden ayrılıklar arttı? Güven azaldı, ilişkiler bitti.. Tüm bunları değerlendirirken, bir baktım ki çevremde aldatan, aldatılan insanlar..
Büyük bitişler gördüm, ihanetten, ekonomiden, vazgeçişlerden, arayışlardan sonuçlanan ayrılıklar.. Mutlu oldugunu sandıgım sevdigim insanlardı ayrılanlar..
Yaklaşımlar değişti, Bilip bilmeden ihanetlere ortak oldum kimi zaman.. İnsanları bu dereceye getiren neydi? Neydi arayıpta bulamadıgımız?

Tüm bu sorularıma cevaplar, ekonomik-sosyolojik travmalar var gibi geliyor.. İnsanlar arayış içinde.. Erkekler ve kadınların hesaplayamadıgım çogunlugu farklı hedefler peşinde.. Beklemediğim yaklaşımlar, çarpık ilişkiler.. Başka bir erkekten çocuk dogurup kocasından yıllarca saklayan kadınlar.. Evinde eşi ve çocugu varken mutlulugu
başka kollarda arayan adamlar.. Evliliği her gün yenmeyecek bir yemek gibi gören insanlar.. İnsanları bu duruma getiren nedir diye sormak istiyorum..

Ben de mi böyle olacagım..
Sorular sorgulamalar.. Benim de dogrularım var elbet..

Yaşadıklarımı akıl süzgecimden defalarca geçirdikten sonra hayata uygulayan ben, kendimi sonu gelmeyecek bir hayale bırakmak istemiyorum..

Hayalini kurdugum, idealimdeki evlilik böyle sonuçlanacaksa evlenmek istemiyorum.. Böyle birinin varolmadıgına da eminim artık... Hiç bir sağlık nedenim, hiç bir aşk arayışım sebep değil, araç değil, sonuç asla değil..

Bu bir vazgeçiş.. Evlilik denen oyun buysa, aldım oyuncaklarımı, oynamıyorum..