Neden kızıyorsunuz bana?

Neden kızıyorsunuz bana anlamadım ki? Zaten ben hiç bir zaman' ben bir meleğim' demedim ki. Herkes gibi benim de yanlışlarım oldu. O yanlışların yanlışları oldu. Sonra bir baktım ben yanlışlar dağının altında kalmışım, elimi uzatıyorum ama kimse görmüyor.

Neden kızıyorsunuz bana, sanki her yanlış yapan bilerek isteyerek mi yapıyor yanlışı ki ben bilerek isteyerek yapayım.

Neden kızıyorsunuz bana, ben yanlışlarım 'doğru' demedim ki, sadece yaptığımın yanlış olduğunu bilmedim. Yaptığımın yanlışlığının farkında olsam yapmazdım ki. Canımdan öte canlarımı üzmezdim ki. Ama yaptıktan sonra da yanlışlarımı düzeltemedim ki.... Oysa kendimle ne kadar savaşdım, kaç geceler sessiz gözyaşları döktüm, çare bulamadım ki...

Neden kızıyorsunuz bana, ben o yanlışların denizinde boğulmamak için çırpınırken, can simidi sanarak tutunduğum süngerlerin beni daha dibe çekeceğini bilemezdim ki....

Neden kızıyorsunuz bana, susuz kalan çicek sanıyor musunuz ki bulduğu suyu temiz mi diye düşünür? Hayır düşünmez, sadece susuzluğunu gidermeye çalışır, anca zehirlenince bilir yanlış yaptığını... O zaman da işişden geçmiş olur, yapacağı tek şey beklemek olur...

Neden kızıyorsunuz bana ağlıyorum diye, elimden başka bir şey gelmediğini nasıl anlatabilirim ki size? Döktüğüm gözyaşlarının çaresizlik yaşları olduğunu nasıl anlatabilirim ki size?

Neden kızıyorsunuz bana, attığım sessiz çığlıkları size duyuramadıysam, suç benim mi?

Neden kızıyorsunuz bana, kurtulmak için uzanıyor ama tutunacak dal bulamıyorsam, suç benim mi?

Ne olur kızmayın bana, hani şarkı diyor ya 'son pişmanlık neye yarar, her şeyin bedeli var' çok doğru, son pişmanlık hiç bir şeye yaramıyor ama, bedeli çok ağır oluyor. Zaman durdurulamıyor, yaşananlar yaşanmışlığıyla kalıyor ama en acısı insan kendisini affedemiyor.

Ne olur kızmayın bana, Sezen Aksu'nun şarkısı gibi' şimdi bana kaybolan yıllarımı verseler' her şey daha başka olurdu, ama ne yazık ki olmuyor..

Ne olur kızmayın bana, yanlışlarımı anlamak imkansız biliyorum ama hiç olmazsa çaresizliğimi anlayın..

Ne olur kızmayın bana, kalkmak için sadece uzanan ellerinize ihtiyacım var..

Ne olur kızmayın bana, yanlışların yerine doğruları çin sadece sevginize ihtiyacım var...

Neden elimi tutan kimse yok, neden sesimi duyan kimse yok, neden artık sevgiyi hissedemeyişim? Okyanus karanlığı gibi önümdeki bu yolda neden mum ışığı kadar bile bir aydınlık yok?

Gökyüzündeki yıldızlar bile sanki perdelerini kapamışlar bu gece, sabah olunca kuşlar bile daha sessiz cıvıldaşıyor, bak açmak üzere olan çiceğimin tomurcuğu bile kurumuş, denizin sesini de duyamaz oldum artık, sabah oldu ama, güneş neden parlamıyor, üzerimdeki bu ağırlık neden...