NEFSİNLEDİR

                      NEFSİNLEDİR

            Bir hayat ki bomboş, her mevsim kurak,

            Aç tavuk rüyası  oldu geceler,

            Öyle çıkmaz yol ki ne dur, ne durak,

            Kelime üretmez   oldu heceler.

            Nedir başlardaki mânâsız sevda,

            Karşıda kimse yok, kiminle dâva,

            Ancak nefsinledir yaptığın kavga,

            Nefsini yaralar, güçlü niceler.