- Kategori
- Şiir
Nejat Uygur'un Ardından
Güldürenler göçüyor, ‘hüzün’ü bırakarak,
Yapraklar dökülüyor, güzünü bırakarak.
Nejat Uygur da gitti, son baharı kapattı,
Bize gülen yüzünü, sözünü bırakarak.
‘Üç fidanı kestiler, gülmek gitti’ diyendi,
‘Paris’i neyleyeyim. Artvin yetti’ diyendi.
'Bu dünyaya gelişim zaten komiklik’ dedi.
‘Tiyatro askeriyim, talim bitti’ diyendi.
Tiyatro sahnesinde oyuncunun hasıydı,
Her kılığa girerdi, kahkaha ustasıydı.
Topluma moral verdi, güldürerek sağalttı,
Ustaya rahmet olsun, Nevzatlar hastasıydı.
Halk Ozanı Karamanlı Nevzat