Neredeyiz?

Nasıl oldu bilmem birden yüzyıl değişti,

Bir hayat başladı, sessiz, sinsi, derinden.

Bahçelerinde çiçekler biçim değiştirmiş…

Topraklarında kara papatyalar bitmiş,

Tek tek koparttım onları,

Hayatın içinden bir nehir aktı, kan kırmızı

Mavi boyalar döktüm kaynağına…

Gökyüzüne takıldı gözlerim,

Binlerce göz çevrilmiş hayata.

Korku yerleşmiş derinliklerine

Nasıl bakarsan öyle görürsün dedi bilge…

İyi bakmayı bilirim, güzeli çirkin görmeyi de

Her şey hiç olmuşsa,

Hayatlar karaya dolanmışsa,

Baksan göremezsin görsen beğenmezsin…

Öyle boyalarla gezersin,

Elinde fırça bir oyana bir bu yana.

Boyanın yetmediğinde de, yakar yıkarsın

Birden yüzyıl ters döndü bir yerlerde…

Ona çelme takan bendim,

Kendi dünyama kapandım,

Hadi siyah papatyalar açında göreyim,

Son yok hep başlangıçlara gebeyiz,

Acı yok yine aydınlık sabahı beklemekteyiz,

Gün ışır nur doğar, akşam çöker yıldız kayar.

Böyle geçer aylar yıllar.

Her dakika bir yakut düşer kalbimize,

Her gün biraz daha merhamet,

Yine bir yerlerde kaç yüzyıl değişecek,

Kimi başaramayıp vazgeçecek,

Belki de içimizden birisi ben de vazgeçtim diyecek…