Neydi Bayram?

Akşamın olmasını dört gözle beklediğimi söyleyerek  düşüncelerimi  anlatmaya başlamak isterdim. Tam aksi çok sakindim sadece yarın bayram olmasına seviniyordum o kadar ...     

Nihayet aksiliklerle geçen işim akşamın dokuzunda  bitmişti. Artık ayıp olmasın un, şeker birşeyler alayım da bayram sabahına hazırlık yapayım dedim. Markete doğru ilerlerken tatlısını, şekerini almış telaşla yürüyenlere gözüm takıldı. Bu muydu bayram dedim kendi kendime...

Evet neydi bayram ?

Evinde eşinin, varsa çocuklarının beklediğini bilip onlar için tatlısını, şekerini alabilip kapının zilini çaldığında hoşgeldinnn diyen eş ve çocukların sesiydi bayram.. .gülümsemeleriydi.

Kadının eşini kapıdan karşılamasıydı, gülen yüzle kocasının ellerinden tatlısını almaktı bayram.

Anne-babanın çocuklarının ziyaretiydi bayram. Çocukların kokusu, onların saırlışı, öpüşü, sevgisiydi bayram.

Evinde bayram hazırlığını bitirip sabahın olmasını beklemekti.

Bayram namazından sonra eve gelen eşin ellerinin öpülmesi sonra sırayla aile fertlerinin bayramlaşmasının ardından ailece  kahvaltının yapılmasıydı bayram.

Sahip olduklarımızı birbirimizle, ihtiyacı olanlarla yeterince kararınca paylaşabilmekti bayram. Çocukların o minik ellerini uzatıp ellerimizi öpmesi, bayram harçlıklarını, şeker  ve çukulatalarını almalarıydı bayram.

Sayılabilecek o kadar çok şey va rki... Belki bayramın o güzelim tadı çok basit görünebillen şeylerde saklıdır. Asıl mutluluk basit şeylerde saklı değil midir ?

Bayramın adı bile anıldığı ortamı değiştirebiliyor. Yeter ki sahip olduklarımızla ne kadar şanslı olduğumuzu bilelim ve onlara sarılalım. O zaman tadından yenmez bayram ve belki  bize hergün bayram deriz delinin hesabı. Ben de pek akıllı saıylmam ya neyse ....

Ve bu sabah bayram

Dilerim ile başlayan bir cümle kurup dileklerimi sıralayacaktım ki hemen hemen hepimizin dilekleri aynı nasılsa deyip vazgeçtim.

Hepimiz için herkes için diye sıralamaya başlamıştım ki durdum ve hemen kısaca dedim ki tadından yenmeyen bayramlar diliyorum tebessümlerimle.