- Kategori
- Şiir
Neyine güvenip istiyorsun?

Neyine güvenip istiyorsun, çakal?
Para var mı, paran?
Ev var mı, evin?
Meslek var mı, meslek?
Dükkân var mı, dükkân?
Bunlarla nasıldır aran?
Olmalı barınacak yerin
Vereyim sana destek
Olmazsan değerlerimize köstek
Saygı var mı, saygın?
Sevgi var mı, sevgin?
Anlayışın var mı, anlayış?
Algılayışın var mı, algılayış?
Varsa saygın olmaz kaygın
Varsa sevgin sensin en zengin
Suistimâl edilirse iyi niyet, yanlış!
Suistimâl edilirse samimiyet, yanlış!
İstemek için kalp, beyin lâzım
Sen de var mı, bunlar Kâzım?
Ya iman, ahlâk, akıl, şuur,
Bilgi, namus, onur!
Eğer salt ideoloji, salt çıkar
Varsa, istemeceyi, almacayı aklından çıkar
Manavdan domates mi alıyorsun, hıyar?
Eremediğin salt erek için
Yalan, iftira, gıybet etmek niçin?
Dünya, ahiret değildir yalnızca Çin
Gideceğiniz yeri seçin
Yaptıklarınıza karşı kan, irin için
Tanıklık etsin, yalancı tanık
Sahte delillerin de dile gelsin, o anlık
Biri de kendini sanmış güçlü fil
Çakala olacakmış kefil!
Yalancı! Sana Allah mı emretti?
"Git! Ramazan'ın kızını iste" dedi.
Bismillâh, koca bir yalan!
Çikolotayla mı aldatacaksın yılan!
Önce doğru bilgi, doğru Türkçe öğren
Sonra dinsel, insansal, yücelsel,
Bilgisel, bilimsel, evrensel
Değerlerimize ver destek
Bunlara olursan köstek
Haydi, hoş(t)çakal!
Kendi yalanlarınla, iftiralarınla,
Şeytanlarınla, şeytanLAŞmışlarınla kal.
Ramazan GÜLSEN