- Kategori
- Şiir
Neylersin gönül

Neylersin gönül şiirimi okuduğum bir törende ödül alırken
Sevda denizinde yolun şaşırdın,
Bir bakışıyla aklın kaçırdın,
Yalnızca seni sevecek sandın,
Sen böyle hayatı neylersin gönül.
Yıllarca çalışıp kul köle oldun,
Boşa kürek çektin, boşa yoruldun,
Sonunda kendini kodeste buldun,
Sen böyle hayatı neylersin gönül.
Ömrünü verirdin onun yoluna,
Bir başkası varmış şimdi kolunda,
Bu aşk hüsranla bitti sonunda,
Sen böyle hayatı neylersin gönül.
Cemalsim’in gelse de aklı başına,
Feleğin sillesini yedi döndü şaşkına,
Kimseleri koymuyor gönül köşküne,
Sen böyle hayatı neylersin gönül.
Bir bakışıyla aklın kaçırdın,
Yalnızca seni sevecek sandın,
Sen böyle hayatı neylersin gönül.
Yıllarca çalışıp kul köle oldun,
Boşa kürek çektin, boşa yoruldun,
Sonunda kendini kodeste buldun,
Sen böyle hayatı neylersin gönül.
Ömrünü verirdin onun yoluna,
Bir başkası varmış şimdi kolunda,
Bu aşk hüsranla bitti sonunda,
Sen böyle hayatı neylersin gönül.
Cemalsim’in gelse de aklı başına,
Feleğin sillesini yedi döndü şaşkına,
Kimseleri koymuyor gönül köşküne,
Sen böyle hayatı neylersin gönül.