nisan

Güz,
mevsimsel bir bilinmezlik
gülümsemesine aldandım
sığındım anına 

bir ikindi vaktine uyandım
somurtkandı
sırdı tüm anları
kutsal kitaplar okudum
tanrılara inandım
intiharlar yaşadım
ama anlatamadım 

anlamış,
bir ikindi vakti uyanıp
somurtmuş hayata
sırları ben 

zaman, sonraki güz,
yine mevsimsel bir bilinmezlik 

kutsal vakitlerin
en olmadık anları
ter, heyecan, öfke
ve tenler raks ederken
Nirvana bakıp ah çekiyor
titrerken en ürkek anlarımızda
nasıralı İsa, bağdaş kuruyor karşımızda 

ve böyle anlar, günler, aylar
bedenler hep ibadet halinde
şehvetli, sıcak
ürpererek hayata 

hadi kalk
ayrılalım
ayrıldık, dağıldık
zaman zamansız dı bu vakit
tüm köşeler benimdi artık 

bari sen gitme
"çarmıhta haz verirmiş iman" dedi
"keşke sıcaklığına sığınsaydın başka bir bedenin" dedim.
duymadı
ah be nasıralı isa