- Kategori
- Gündelik Yaşam
Nur içinde yat...
"En büyük acılar dilsizdir." derler ya hani; yalan...
Oysa en güzel bir anne tarif eder evladına duyduğu hasreti..
112..
Acil sağlık hizmetleri..
Ya da halk dilinde ambulans hizmeti..
Şehit dendiğinde akla ilk polis ya da asker gelir. Ancak son yıllarda göz ardı edilemez bir gerçek var ki insalnar hala farkında değil..
Biz 112 çalışanlarının görev şehidi olabileceği...
Canı cebinde 7/24 hizmet veren ancak kesinlikle saygı görmeyen bir meslek grubuyuz. Ama ne sitem etmeye ne de acımızı dillendirmeye mecalimiz kalmadı.
Hastaneden aldığı hastayı başka hastaneye naklederken o yol vermedğiniz, çalan sirenlerini hiç bir zaman ciddiye almadığınız ambulanslarımızdan biri devrildi ve arkadaşımız şehit oldu..
Okurken bir çırpıda okunuyor da yazarken el ayak buz kesiyor..
Başkasının hayatını kurtarmak için çıktığı yolda kendi canını verdi. Ama insanlarımız "karşılığında parasını alıyor, benim vergimle maaşını alıyor "diye söylenmeye devam ediyor.
Edecekler de...
Biz yazsak da, söylesek de, bağırıp çağırsak da hatta ölsek de değişmeyecek bu!!!
Arkadaşıma Allah'tan rahmet, ailesine ve biz sevenlere de sabırlar diliyorum...