Nurcuların yerini “Hu”cular mı alıyor?

Bilindiği üzere evrende bir denge vardır. Hiçbir oluş boşluk kabul etmez. Sıcak hava çıkar, soğuk hava girer. Yıkımın ardından yeni bir yapılanma başlar. Örnekler uzar gider.

Görülen o ki, 31 Mart Vakaası ile tarihi başlangıç yapmış olan Nurculuk Hareketi 2013 yılı itibariyle tasfiye sürecine girmiş bulunmaktadır. Tarihi belgeler ile gerçekliği gün yüzüne çıkarılacağı kanısında olduğum bir gerçek; Merhum Said-i Kürdi’nin dönemin İngiliz Sömürge Bakanlığınca keşfedilip Osmanlı’nın yıkılma sürecinde ve daha sonra da Cumhuriyet’in ilk yıllarında kendi misyonları doğrultusunda değerlendirilmiş olmasıdır. Delilim var mı? Cık! Atıyorum. Serbest atış hakkımı kullanıyorum. Birilerinin topu karşılama hakkı açıktır. Buyursunlar.

Kürdistan mı? Türkistan mı? Tartışmalarının yaşandığı 1890’lı yıllarda toplumları bu istikamette yönlendirebilecek üstün nitelikli insan arayışlarında Said-i Kürdi (Nursi) isabetli bir isim olarak görüldü. Said Nursi Kürtçülük yaptı mı? Yapmadı ya da yapamadı ve ya daha uzun vadeli planlamalar için o günkü şartlarda yapması uygun görülmedi. Ülkelere yönelik geleceğe dair politikaların belirlenmesinde elli ila yüzyıl çok uzun bir zaman değildir. Daha kısası güncel politik çekişmelerdir.

Özellikle Merhum Turgut Özal dönemi ile birlikte hız kazanmış olan İslami Cemaatleşme ve tarikat olguları 30 yıllık bu süreçte siyasette, ekonomide, devlet kurumlarında, STK’lar ve toplum içerisinde büyük bir ivme kazandı. Daha doğrusu kazandırıldı. Bugünkü Pensilvanya, Paralel Devlet realitesi değil sadece ülkemizde dünya siyasi ve basın yayınının gündeminde ilk sıralarda çoktan kendisine yer etmiş bulunmaktadır.

Tarihi oluşumlar ile birlikte günümüzde yaşanmakta olan yapılanmalarda değneği tutan eller uluslar arası güç odakları derken  “Komplo Teorisi” üretmekle suçlanırdım. Bilgi, algı ve bilinç toylukları dolayısıyla gülerdim, yalnızca.

Görüldüğü üzere Saidi Kürdi ile başlatılan Nurculuk Hareketi her ölümlü gibi nihai ömrünü tamamlamak üzeredir. En son Hz. Muhammed (a.s)’ı da kamyona bindirme yüceliğini gösterdiler. Anlaşılan, kendileri de tahta Buraklarla "Dâru'l-bekâ”ya gitme hazırlığı içerisindeler. Yolunuz açık olsun.

Peki, bundan sonra süreç nasıl işleyecektir? Hangi oluşumlar bu boşluğu doldurmak için hazır kıta olarak beklemekte ya da bekletilmektedirler?

Bilindiği üzere İslam dünyasında, dört halifenin vefatından sonra tüm tarikatlerin Piri olarak kabul edilen Abdulkadir-i Geylani ‘den günümüze gizliden gizliye yaşanmakta olan bir çekişme süregelmiştir. Yaklaşık oniki hak meşrepten, tarikattan bahsedilir. En belirgin olanları, Kadiriler ile Nakşîlerdir. Bir de Rufailer ile Halvetiler vardır. Rufailerin kılıcı her taraftan keser, en bariz özellikleri ve de güzellikleri bundandır. Rufailer siyasi çekişmelerle pek fazla alakadar olmazlar, Kadiriler ve Nakşîler kadar. Her neyse, birbirlerini iyi tanırlar özetle.

Nakşibendî tarikatının günümüzdeki en medyatik ismi, İstanbul Çarşamba semtinde çalışmalarını sürdürmekte olan Oflu Mahmut Ustaosmanoğlu Hoca’nın talebesi Cübbeli Ahmet Hoca’dır. Kadiri Tarikati’nin günümüzde en önde olan ismi ise Bağımsız Türkiye Partisi Genel Başkanı Prof. Dr. Haydar Baş Hoca’dır. Her ne kadar Haydar Baş tarikat lideri olduğu gerçeğini kabul etmemekte olsa da realite budur. Kaldı ki, bir insan tarikat lideri de olur, parti lideri de ya da canı ne istiyorsa o nitelikte olabilir. Buna kimsenin müdahele hakkı ve de cüreti olamaz. Önemli olan kişilerin yapmakta oldukları çalışmalarındaki yarar ve ardında bıraktıkları eserlerindeki toplumsal kazanımdır. Kalanı dedikodu ve çıkar çekişmelerinden ibarettir. Her iki  gurubun görüşleri, yapı ve icraarları sonderece belirgin. Bu sıkıntıların yaşanması da kaçınılmazdır, kuşkusuz. Büyük adam olmak kolay değildir, ispat gerekir.

Ulusumuz, yurdumuz ve insanlık adına  hayırlısı olması temennisiyle, hoşça kalın.