O BELDE

       Denizlerden esen ince hava saçlarınla eğlensin

       Hasret ve gurbet melaliyle akşam ufkuna bakan bu gözlerinle

       Bilsen sen ne dilbersin

       Ne sen ne ben ne de güzelliğinde toplanan bu akşam

       Ne de fikrin elemlerine bir liman olan bu mavi deniz

       Melali anlamayan nesle aşina değiliz

       Sana yalnız bir ince taze kadın

       Bana yalnız eski bir budala diyen bugünkü insanlık

       Bu sefil iştiha bu kirli bakış

       Bulamaz sende bende bir mana

        Ne bu akşamda ince bir gam

       Ne de durgun denizde bir kırgın gizleniş ve umursamazlık titreyişi

       O belde

       Bakir hayal bölgelerinde durur

       Mavi bir akşam daima üstünde dinlenir

       Eteklerinde deniz ruhlara bir uyku sessizliği döker

       Kadınlar orda güzel ince saf geceye bağlıdır

       Hepsinin gözlerinde senin hüznün var

       Hepsi kız kardeş yahut sevgilidir

       Dudaklarındaki ağlayışlı öpüşler

       Yahut o gözlerindeki mavi soru

       Sükutu gönülde acıları uyutmasını bilir

       Onların ruhu kızgın akşamdan kesif menekşelerdir ki

       Durmadan sükun ve sessizliği arar

       Ayın hüznünün ışıksız parıltısı

       Sanki yalnız ellerine sığınmış

       O kadar çelimsiz ki ah onlar onların dilsiz ve ortak hüzünleri

       Sonra dolgun akşam ve hasta deniz hepsi o yerde birbirine benzer

       O belde hangi hayali kıtada  hangi uzak nehirle sınırlı

       Bir yalan yer midir fakat bulunmayacak bir hülya sığınağı mıdır

       Bilmem yalnız bildiğim sen ve ben ve mavi deniz

       Ve bu akşam ki bende hüzün

       Ve ilham tellerini titretiyor

       Uzak mavi bir ülkeden ayrı kalarak bu yerde bu sürgün ve hasrete ebediyen mahkumuz.

                    Ahmet HAŞİM