O Çocuklar

Bu resimdeki çocuklar hangi ülkede

hangi şehirde

hangi semtte yaşarlar

biliyor musunuz?

Maalesef onlar Başkent'imizin çocukları.

E, ne var bunda biz bunları hergün görmeye alışığız mı diyeceksiniz?

Yoksa o arabalardakiler gibi onları ve bu yazımı görmezden mi geleceksiniz?

O çocuklar Başkent'in göbeğinde, AKP genel merkez binasının yalnızca 250 metre uzağındalar her gün. Çukurambar girişindeki köprü altında...

Acı değil mi?

Düşünün ağaçta bir yavru kedi kalsa bütün mahalle seferber olur, itfaiye çağırılır, saatler sürer belki ve itfaiyeci onu aşağı indirdiğinde müthiş bir alkış kopar, yavru kedi kurtarılmıştır.

Geçende de bir yılana yapılmış aynı duyarlılık, haberin ayrıntısını hatırlayamayacağım ama o yılanı da kuratrıp doğaya bıraktılar.

Şimdi sorarım size.

O çocukların (yalın)ayaklarına baktınız mı?

Bazen bir çocuk sahibi kolay olunmuyor. Bunun için servetini ortaya koyup çocuk sahibi olamayan yakınlarım var.

Onlar daha çocuk... Dileniyorlar. Kendilerine ait bir hayatları yok. Hiç çocuk olmayacaklar aslında.

O... Çocukları filmine duyarlılık gösterip koşa koşa gidiyorsunuz ama o çocuklar'a kim duyarlılık gösterir bilmem....

Çok iyi bildiğiniz bir hikayeyi naklederek bitiriyorum yazımı:

Şair ve bilim adamı Lauren Iseley , bir gün sahilde yürüyüş yapıyordu. Uzakta danseder gibi hareketler yapan bir adam dikkatini çekti. Merak edip hızlı hızlı ona doğru yürüdü. Yaklaşınca bir gencin yerden bir şey alıp denize attığını, sonra birkaç adım koşup aynı hareketi sürekli tekrarladığını gördü. Biraz daha yaklaşıp genci selamladı ve aralarında şu konuşma geçti:
- Ne yapıyorsun böyle?
- Okyanusa denizyıldızı atıyorum.
- Denizyıldızı mı ?
- Evet.... Güneş yükseldi ve sular çekiliyor. Eğer onları hemen suya atmazsam az sonra ölecekler.
- Ama görmüyor musun ki, kilometrelerce sahil var ve baştan aşağıya denizyıldızı ile dolu, ne farkedecek ?
Genç adam eğilerek yerden bir denizyıldızı daha aldı, denize fırlatırken:
- Bakın. Onun için çok şey fark etti! (Hikaye alıntıdır)