O gece

Yıllar önce o gece 

Ruhunun sarhoş olduğu gece 

Yürüdün İstanbul' da bilmediğin sokaklarda 

Elinde otuzüçlük tespihin 

Dudaklarından eksik olmadı hiç tekbir sesi 

Sanki yabancı bir alemdi gezdiğin 

Ruhunun sarhoş olduğu gece 

Karabulutlar kaplamıştı gökyüzünü 

Her yer sessiz ve karanlık 

Yalan dünya dediğinde semaya bakarak 

Her yer oldu günlük güneşlik ses ve eğlence 

Yürürken bilmediğin yollarda 

Karanlık bir dehlize vardın 

Tam dehlize doğru girerken 

Sarıklı, karasakallı, cüppeli iki adamla karşılaştın 

Biri sordu diğerine; Türk mü? 

Ruhunun sarhoş olduğu gece 

Rüya mıydı yoksa o gece?