Odacıklara saklı umut

Turkuaz odacıklara sinik

Kurşun delikli umutlarım,

Kapılar ardına kadar

Açılacağı gün gelmeden

Sesime kulak verin.

Bir yanımız,

Sevi gömülü yayla kucağı;

Öbür yanımız,

Aşk rengi Akdeniz...

Limelendik, örselendik

Ama kökleşen

Yalansız bütünlüğümüzle,

Hep orta yerdeydik.

Fısıltımız duvarlarında

Yankılanır,

Güneş yanımıza uzanırdı.

Siz kaçar,

Zulümün karşısında

Yıldız olurdunuz...

Önce gözlerime, sonra

Odalacıklara ışır,

Yağmur ulağı martılarca

Doğacak günü muştulardınız.

Yaylamın Akdenize akan

Sevda rengi,

Biliyorum, bir gün

Yeni can odalarına düşecek

Kapıları açık tutacaksınız

Günün ilk ışığıyla fısıltısız

Dağlardan duyulacak yankınız

Yaylamın ayazında turkuaza

Bürünürse Akdeniz

O gün,

Ben yeniden doğacağım...