Odama Yerleştim

Odama yerleşmiş bulunmaktaydım. huzursuz gergin tuaf bir hissiyat işte. Ayaklarım geri geri gitti . Çekişe çekişe geldik hep, ruhumla bedenim hep bir kavgada . Gökyüzüm bile hissetti tedirginliğimi, yağmur bir çiseledi bir durdu işte.

Ne garip yatırdıkları oda bile garipsedi anlaşılan kararsızdı.Kendi odamda olduğu gibi tatlı ruyalara dalamıyorum mesela,renklerin bile tadı yok kırmızım, mavim, sarım, pembem bile garip bir tual huznune bürünmüş sanki burada. En sevdiğim renk bir anda en korktuğum renge donüşüyor burada biliyor musun BEYAZ...

Aslında öyle seviyorum ki beyazı, sen de seversin bilirim. İnsana en çok beyaz yakışıyor aslında, herkese her zaman yakışan tek renk bence bir tek ölümün beyazı dışında.

Burası garip bir yer adına hastane diyorlar . Burada hayal alemi yok haliyle hayal kurmanın da alemi yok işte. mesela odanda yatağına uzanıp eline aldığın gibi kalem kağıdı sarkılar eşliğinde şiirler dökemiyor yağmur bulutları insanın.çünkü buralar kansız, burası soluk, doktor ve hemşirelerin gerçeği bu bir anda soğuyu veriyor odalar mesela. Sarı ve beyaz üşütüyor beni burada senin anlayacağın. Burada onlar için sadece bir dosyasın çünkü. Başka bir sıfatın yok olmasına da gerek yok. Duygu yok, sesin yok , arzun yok ,sadece yapman gerekenler var, alınacak ilac neyse alacaksın kaç miligramsa o kadarsın işte. Çekilecekse mr pet btg geçireceksin o ısınları bedeninden sorgusuzca. benim hayalim tek senin tek bizim değil dunyaların bahanesiymiş aslında. burası gerçekten acımasız can. umut yok ,hayal yok, kokun yok. Bunun için benim hayalim senin karanlığın olmasın. Bir sabah o karanlığa açacağım gözlerimi. Bunun için senin ruhun pak senin yureğin berrak kalsın. Çünkü ben başaramadım . . .