- Kategori
- Şiir
Ödüm kopuyor
Adana benim,
Portakal çiçekleri kokan mabedim
Dün gece yağmur yağmış
Olsa da bugün
Hava alabildiğine aydınlık
Gözlerin gibi
Güz bitmiş, yaz doluyor penceremden
Asmalarda serçeler
Sustum seslerini dinliyorum…
Güz rüzgarları usul usul eserken
Senin kokun tenime yapışıyor
Gözlerinin içindeki
Henüz erimiş ak kar damlaları
İçime akıyor damla olup
Sana susuzluğumu bozuyorum…
Güz bitmiş,
O gün bahçede çardak bomboş
Asma yapraklarının içinde sevdiceğim
Giderken döktüğün masum
Gözyaşlarını arıyorum…
Kulaklarım duymuyor
Senden başkasını gözlerim görmüyor
Nefesin bahar gibi çarpıyor
Yüreğime yanağından yağmur gibi
Gözyaşların düşünce
Lapa lapa yağan kar olup
İçime akıyorsun…
İşte o an asma yaprakları
Ayaklarıma dökülüyor
İçime tarifi imkansız bir ateş basıyor
Sersemliyorum
Yok, hayır yok, ne sersemlemesi
Ben ölüyorum
Sensiz ölmekten korkarak…
Güz bitmiş
O gün tüm şehir sensiz kalmış
Gülüşün geliyor aklıma
Unuttuğum gençliğimi geri istiyorum
Çınlatıyor kahkahaların şehri
Anlıyorum ki
Kulaklarımdan sesin
Burnumdan kokun
Yüreğimden sevgin fışkırıyor
Ve sıcacık nefesinde
“Yaşamayı öğreniyorum…”
Sakın gitme sevgilim
Başaramam diye ödüm kopuyor…
Ödüm kopuyor!
Erdoğan ÖZGENÇ
Adana 16.03.2014 23.10
- Toplam blog
- : 846
- : 425
- Kayıt tarihi
- : 26.06.12
Emekli banka müdürüyüm ama kart vizitimde "insan" yazıyor. Adana'da ikamet ediyorum. Herk..