Olabiliyor muymuş?

Sensiz de dönüyor muymuş dünya? 

Sensiz de açabiliyor muymuş çiçekler? 

Doğabiliyor muymuş güneş? 

Ay, arsız arsız yüzüme bakabiliyor muymuş? 

Kuşlar, göç edebiliyor muymuş sıcacık yeni başlangıçlara? 

Bebekler, bütün saflıklarıyla gülümseyebiliyorlar mıymış anneciklerinin yüzlerine? 

Mevsim, yaz ya da ne bileyim kış olabiliyor muymuş? 

İstanbul'da trafik sıkışabiliyor muymuş, ben sensizken? 

Uçaklar, gökyüzünde süzülebiliyor muymuş uzak masal diyarlarına? 

Karınca, ağustos böceğine hesap sorabiliyor muymuş? 

Yağmur kara karışıp da yeryüzüne düşebiliyor muymuş? 

Sahi aşk olabiliyor muymuş ben sensizken? 

Aşk çarpabiliyor muymuş başkalarını? 

Ben sensizken, aşk seni bile çarpabiliyor muymuş sahiden? 

Yani ben sensizken. 

Sen bensizken... 

' Sen bensizken' diye bir şey olabiliyor muymuş? 

Ben, sen bensizken, senin başkasına dokunduğunu bile bile nefes alabiliyor muymuşum? 

O zaman boşunaymış... 

Boşunaymış bu isyan, bu gözyaşları, bu haraplık ve bitaplık. 

Biz tükenmişiz. 

Kül olup uçmuşuz sonsuzluğa. 

Havaya yapışıp oraya buraya savrulmuşuz rüzgarların keyfine göre. 

Ama asla aynı yöne esmemiş rüzgarlarımız, bir daha asla...