- Kategori
- Şiir
Oldu mu ya!

Geçerken oradan mezar kazıyordu birileri
İki erkek, bir bayan kazma kürek ellerinde
Hayırdır, çok sevdiğiniz biri herhalde dedim
Sahte bir gülüş yüzlerinde, ne demezsin
Kazdılar mezarı en derin olacak şekilde
Bayan ve erkeğin biri pek sıkı fıkıydı
Etle tırnak olmuşlardı sanki diğeri şahitti
Farklı et ve tırnağı bir araya getirmişti
Kazma işini bitirince oh be dediler
Hadi gömelim gitsin, üçü bir olup
Görünmeyen bir şeyi koydular mezara
Attılar kürek kürek toprağı üzerine
Bir daha çıkıp onları rahatsız etmesin diye
Sevgi çığlık atmıştı durun ne yapıyorsunuz
Duyan olmadı sesini, işitmek istemediler
Anlamıştı sevgi, kendisinin bir yalan olduğunu
Sessizce kabullendi gerçeği, çünkü ölmüştü o
Oysa ne çok güvenirdi kendine yıkılmaz sanırdı
Yanıldığını geçte olsa anlamıştı ama tükenmişti
Tüketmişti birileri kendi çıkarları için
Güle oynaya giderken diğerleri
Hadi ikisini boş ver tanımıyorlardı beni
Ya sen, sende mi tanımıyordun beni diye
Sessiz hıçkırıklarını içine akıtmıştı.