- Kategori
- Şiir
Olmak

tren rayları arasında biten talihsiz çiçek
iki ses arasındaki koca uğultu -hayat ve zaman yolu-
evrene serpilen tohum; sahipli, olacak
-biletler ezelden rezerve
karanlık ruhlar evinde-
saatler; gölgelenir;
gelirken yanında getirdiği en gereksiz şeydir.
sonsuz kapının kızgın topuzu yapışır eline
açılır kapı;
alev patlamaları yüzüne
olmak: utanç denizinden karanlığa budanan
akarken tüm yollar önünde
ak sütün damlasından döllenip toprağa düşünce
bir rahimden doğmaz, binlercesine ekilir tohumu
mihrabın titrediği gece, birleşirler, azgın
tümlenince başlamıştır doğumu
olmak: süreğen, genişleyen, dolmayan kese
olmak, kesesiz, cepsiz, hecesiz,
olmak, çürümeye en yakın...
çaresiz.