Olmasa mektubun

''Olmasa mektubun yazdıkların olmasa''

Kimseciklere inandıramazdım yaşadıklarımı, gördüklerimi, duyduklarımı ve hissettiklerimi, değil mi sevgili Öğretmenim !!

Birgün inandığım, güvendiğim değerlerimin , koca bir hiç olarak karşımda durup, bana öğlece bakacağını kim bilebilrdi ki? Daha dün annemizin kollarında yaşarken, çiçekli bahçemizin yollarında koşarken cümlelerinin sevimliliğle, tatlı tatlı veryasın ederken bilebilirmiydik saklı bahçelerin varlığını...

Sen öğrettin bana ve öğrenmem gereken daha nelerim kalmışcasına, bilmeden, bilinmezliği yaşarken.

Sevgili Öğretmenim, diyorum sana.

Ama sen bildiğimizin dışında öğretilerle karşıma çıkansın bunu da ben biliyorum. İyi ki tanımışım, iyi ki tanıtmışsın kendini

ve,

daha bir kaç saat öncesine kadar

yıllardır ara sıra belki de pek çok kez kızgınlıkla anımsarken emsalini

şimdilerde bir kaç saattir ve sürekli, sevgiyle tebessümü bir borç biliyorum, yüzün yüzüme düştüğü her an'da yürekten.

Karşılıksız sevmek erdemli olmanın kaçıncı kuralıdır bilmiyorum ama rabbim seni karşıma çıkardığı için ve bu öğretilerle yüreğimi önce binlerce parçalara bölüp sonra da çok şükür ki toparladığı için hamd ediyorum. Ve yeni öğretmenim şevkıyle yeni yeni yolculuklara nihayet merhaba diyebiliyorum.

Birşeyleri anlamadığımızda hani hep deriz ya, bu konuda fransızım diye, ne komik ve ne acıdır ki yıllardır fransız olarak yaşamışım... Jeton hep tersmiş...

Yürek acısını dindirmeye çalışmak, olmuşu olmamış gibi kabullenmek hiçte kolay değil hatta böyle bir şeyin varlığını ispatlamaya çalışmak bile bana göre aptalca. Ama şimdi

daha yeni yeni,

bir kaç saattir öğrendiğim

zaman herşeyin mutlak ilacı gibi gibi....

biliyorum

yolun taaa en başında bunu da biliyordum (ilaç olma halini) ama unutturanda kendisi,

hatırlatanda...

''Arza hacet yok halim sana ayandır eyy Aşk!! ''

''Öğle bir geçer zaman ki dediğim aynı ile vaki,

Birden dursun istersin seneler olunca mazi

öğle bir geçer zaman ki''