Tanıştım bir gözyaşıyla daha

Kimi yalandan ağlar kimi gerçekten, kimi mutsuzluktan ağlar kimi mutluluktan, bazen can acısından bazen yürek, bazen ise nedensizdir ağlamak öylesine, durduk yere..

Birçok ağlayana gözyaşlarının nedenini sordum... Kimi kaybettiklerinden, kimi özlemlerinden, kimi hayata, insanlara, yaşadıklarına dolduğundan, kiminin ise gözüne toz kaçmıştı...

Kendimi hatırladığımdan beri birçok acılar gördüm; kazalar, kavgalar, savaşlar, haksızlıklar, ölümler ve buna bağlı olarak gözyaşları... Ama bir gözyaşıyla tanıştımki en etkilendiğim gözyaşlarından biri olmuştu. Bir kedinin gözyaşları... Bir insan incitmişti onu. İnsanların insanları incitmelerini hadi neyse, anlamıştım. Dinler, ırklar, çıkarlar, paylaşamamazlıklar.. Ama bir insan bir kediyle neyi paylaşamazdı ki... İnanamadım ağlıyordu... Söyleyecekleri, sitemleri, haykırışları varmış gibi ağlıyordu... Bir daha bir göz yaşı galibiyetiyle tanıştım hüzünlü, bir daha insanlığın mağlubiyetiyle tanıştım bedbah, utanç verici...