- Kategori
- Şiir
Ölü Gömmeler
Sen…
Otuz dördünde bir yiğit
Ayrıl bu dünyayı terk et
Toplanmış cenaze alayı
Saymışlar tek tek kalanı;
Ardında dört yetim
Bir gözü yaşlı eş
Bir çift öküz
Bir inekle bir buzağı
Bir de bakımsız köpekçik
Sahibine mi yansın,
Kendine mi yansın bilemez zavallı
Ulur da ulur tepelere doğru
Ne yapmalı ne etmeli derken;
Karar çıkmış ahalinin en âlim geçineninden;
Yaş otuz dört, çık on dört
Kalan düz hesap edermiş yirmi
Yirmi yılda kalan namazları,
Tutulmayan oruçların ne olacak bedeli?
Hesap kitap derken
İki öküze ilave bir de inek
Satılsa yine parası yetmeyecek
Neyse buzağı da var denmiş
Satmışlar hepsini alelacele
Dört pay yetmişler,
Dörtte birini, mezarını kazanla abdest aldırana
Dörtte biri cenaze alayına
Kalanı kalan dört âdem paylaşmışlar
"Aldım, aldım verdim verdim,
Ben de kabul ettim"
Yaş otuz dört, gitti bir yiğit
Arkasından ağlayan bir anne
Dört yetimle bir köpek
Elde avuçta olanlar yetmedi mevtayı kaldırmaya
Ya kırkına kadar erseydi;
Düşünmeden edemiyor insan;
Hanım ve çocuklara da gelir miydi sıra
Uzun yaşamak kalanlara işkence olmuştu burada
Ölüden kaç post aldılar hem de bedava
Kuruldular postlarının üstüne…