- Kategori
- Şiir
Ömrün muhasebesi

kumdan kale
Ömrümün kaçıncı yazıydı bu gelen,
Her geçen gün ömürdendi de !
Ne kalıyordu geriye ?
Bir avuç anı, bir avuç insan beklide…
İnsan biriktiriyorsak anılarda iyiydi de ,
Ya bakınca geriye gelen yoksa peşimizden,
Herkes kaldıysa olduğu yerde.
Ömrümün kaçıncı yazıydı bu gelen,
Ve kaçıncı bahardı geride kalan ?
Her geçen gün ömürdendi de ,
En çok acılarsa biriken.
Acılar bir araba, mutluluklar bir avuçsa.
Mutluluklardan acılar çıkar mıydı hiç ?
Geriye eksi acılar mı kalırdı…?
Sonsuz mutlulukla sonsuz acıyı çarpsan,
Çıkan sonuç belirsiz mi olurdu ?
Yoksa sonsuz mu ?
Ama sonu olan şeyler güzeldi ve sonu olan şeylere anı diyorduk…
Geride kalırsa anı , yaşanmaya devam ederse sıradan…
Ömrümün kaçıncı yazıydı bu gelen
ve kaç yaz daha vardı gelecek ….