Önemli olan o ilk adımı atabilmek

Ne kadar üzerinden zaman geçse de bazı şeyler unutulmuyor.

Okumayı söküp de kendi kendime kitapların dünyasına atılmaya başladığım ilk günlerdi. Hani bazı resimlerde vardır ya kitabı açarsın ve kitaptan böyle gözleri kamaştıran bir ışık yayılır. Aynen onun gibi bir şeydi benim için o ilk kitaplar.

Aklıma ilk gelen ve ilk okuduğum kitap ‘’Fareli köyün kavalcısı’’dır. Kitabı elime aldığım da bir türlü başlayamamıştım. Kitabın ilk harfi o kadar büyüktü ki alttaki kelimenin de onunla başladığını düşünerek okumaya çalışıyor ama bir türlü anlayamıyordum kelimeyi. İşte o anda ağabeyim devreye girerek bana nasıl okumam gerektiğini öğretmişti.

_Yavrum bak o harf sadece ilk kelimenin başına konarak okunur. Demişti bana.

_Ben de hııı anladım ağabeyciğim, bak okuyayım sana deyip okumaya başlamıştım.

İşte hayatta bazı şeyler vardır ki tıpkı maraton koşusu yapabilmek için gereken o ilk adımı atabilmek gibidir . O ilk adımı atamadığın sürece yerinde sayarsın. O ilk adım lambayı yakan starter gibidir. Eğer bu adımı atmanız için dışardan bir yardım gelirse bu gökte ararken yerde bulmak gibidir. Tabi alıcılarımızın açık olması koşuluyla. Ya da eğer maraton koşabilecek ama ilk adımı atmasını beceremeyen birisiyle karşılaşırsanız ona o adımı nasıl atabileceğini anlayabileceği bir dille göstermeniz gerekir bence. O kişi için unutulmaz olursunuz daha sonra.

Herkesin o ilk adımı atabilmesi ve yanında o ilk adımı atmasına yardım edebilecek insanlar olması dileğiyle.