Önemsiz önemliler

Böylesi dolu gündemin akıllara ziyan yoğunluğu arasında berrak düşünen insanlara ne kadar ihtiyacımız var. Medyada yer alan magazinleşmiş tartışma konularının suya tirit olduğu o kadar açık ki.Her biri birer manken edasıyla gezinen önemsiz önemliler ülkenin boz bulanık gölgesine silik kişiliklerinin boyasını vurmaya devam ediyorlar.

Çanakkale'de karaya oturan gemiye benzer biçimde Türkiye fırtınalı sularda çapa tarıyor. Kaptanı beceriksiz, dümeni açılım düğümlerine dolanmış, köpekbalıklarına kan kokusu salan bu gemicik acil yardım sinyalleri vermeye hazır bir görünüm arz ediyor. Halen sağa sola babalanmalarla yürütülmeye çalışılan siyaset oyunu ekonomik depremle yaratılan SOS'ları dinlemeye hiç niyetli değil. "Kriz bizi teğet geçer." rahatlığının toplumdaki izdüşümü ekmek kavgasının sokaklarımıza düşmesi ile sonuçlanmıştır.

Mesleksiz, eğitimsiz, işsiz, aç olan milyonlarca insan haklarını aramak için yola her çıktıklarında karşılarında kendisine benzer koşullarda yaşayan güvenlik kuvvetlerini buluyorlar. Hani gecekonduları yerle bir eden belediyecilerin oradakilere benzer ikametgahlarda oturması gibi bir şey bu. Herkes yaşam koşullarından şikayetçi ama sızlanmaktan başka yol bulamıyoruz.

Öğrenilmiş çaresizliklerin travmalarımızdan türediğini kabul edersek daha önce yaşadığımız acıları yeniden yaşamak hatasına düşmekten azade oluruz. Sabah akşam mahkeme suratlı adamların açılımdan bahsetmesi neyi değiştirecek, olmayan açılımı mı? Ya da bizlerin diline doladığı fakirlik edebiyatı hangi sağır duvarlara çarpıp ıssızlıkta kaybolacak? Kırk katır kırk satır ikilemi bu topraklardaki tek gerçekliğimiz olmamalı. Tarih boyunca önemsiz adamların önemli ülkeleri yönetmesi hep felaketle sonuçlanmış. Haydi, hep beraber toplu terapiye...