Onsuz

Mehtap, yine serpildi sulara,
Gökler, yine yıldızlı ve berrak.
Gezdikti bu rıhtımda onunla,
Birlikte şiirler okuyarak.

Ben şimdi, bu sâhilde dolaşıp,
Mâzide kalan, akşamı andım.
Onsuzluğu, duydum da derinden,
Hüsran ile, hicran ile yandım.

Düşmüştü çok âşık, bu ateşe,
Mecnun gibi, Ferhat gibi ünlü.
Döndüm yapayalnız, bu sahilden,
Yollar bile, derdimle hüzünlü.

Fahri ERSAVAŞ