Oradaydım ama beni göremediniz

Yedikleri ictikleri onlarin olsun dedim icimden. Güldükleri-gülüstükleri, duyduklari-gördükleri, sevgilerin- dostluklarin-barislarin baslangici olsun, dileklerim gecti yüregimden. Milliyet Internet sayfasinda yayinlanan video görüntülerinden blog sayfasinda fotograflari olanlari aradim. Toplanti günü yasadiklari heyecan son doruklara cikip, toplanti sonunda durulacagini düslüyordum. Görüntülerdeki havayi objektif degerlendirip inceliyorken, zaman zaman aranizda dolastigimi hic biriniz fark edemedi.

Blogcu arkadaslarimin sayfalarinda cogunun ne yazik ki fotograflari yok. Fotograflarindan tanidiklarimi aramaya calisirken orada yasadiginiz heyecani, ben de görüntüleri izlerken yasadim. Beyinlerini, duygularini, düsüncelerini bir nebze de olsa yazilarindan tanidigima inanmistim. Peki bu insanlarin; fiziksel görünümü, yürüyüsü, durusu, oturusu, bakislari, sesi, konusmasi, gülmesi, gülümsemesi, beyinleriyle ne denli uyum icindeydi? Insan ilgi duyup önem verdigi degerlere kafa yorar genelde. Ben de öyle yaptim.

Video görüntülerinde ilk karsima cikan görüntüdeki kisi, sevgili Ömer Sebahattin Cetin'i tanimakta zorlanmadim. Kolay taninabilmek icin resimdeki elbisesini giyecegini yazmisti. Görüntüler de aynen fotografinda göründügü gibi görünen Ahmet Yilmaz beyi hemen tanidim. Uyumlu, olumlu düsüncelerinden tanidigim yazilarindaki karakteri durusundan anlasiliyordu. Bir söz vardir. "ya oldugun gibi görün, yada göründügün gibi ol " O da öyleydi. Cocukluk anilarindan bahsettigi bir-iki yazisini okumustum; önümüzdeki ay 19 yasina girecek ogluma ve birlikte gülmüstük. Eski yillarda yasayan insanlarimizin zihniyetini animsatmisti. Oglum da kendince cikardigi esprisine muzipce cok keyifli gülmüstü. O da seviyor benim arkadaslarimin yazilarini. Ona yararli olabilecegine inandigim veya ilgisini cekecegi tahmin ettigim yazilari okurum birlikte yorumlar yapariz.

Blog sayfasinda "hakkimda" bölümünde belirttigi üzere "derinlemesine olmasa da düzeysel herseyden haberim var" diyen, cesitli konular da yazarak üretkenligi gündeme getirilen ve hafizalardan silinemeyecek sevgili yazarlarimizdan Semra Cürük'ü bu vesileyle zaten tanimayan kalmadi ve ben de hemen tanidim. Sevgili Semra Cetinkaya'yi gördüm. Istanbul'a gidince ilk duragim Bakirköy oluyor. Gittigimde kendisiyle tanisma firsati bulacagima inaniyorum.

Ön sirada cömelmis boynunda kirmizi desenli sali olan, henüz yorum almadigim ve yazilarina yorum yapamadigim fakat yazilarini okudugum Su karakas oldugunu tahmin ettim. Cok eski yillarda burclarin karakterlerini ögrenmek istedigim icin okuyup arastirmistim. Göreceli de olsa dogru sonuclar almistim. Günlük, aylik ve yillik hazirlanan prognozlarin genel icerikli olanlari cok daha isabetli oldugu inancindayim.

Yine ön sirada cömelmis; kadinlarin gözdesi yakisikli eski Hollywood artistlerinden birisini cagrisim yapan; ilk blog bulusma organizasyon yönetiminde aktif rol alan; "kendimi bildim bileli hic saf su icmedim; cay benim abu hayat suyum" diyen cay tiryakisi arkadasimizi elinde sembolik cay bardagiyla gördügümde yüzde -yüz bu da sevgili Seydi olabilir diye düsündüm.

Yazilarina abone oldugum ve severek okudugum ön sirada cömelmis; sevgili Celal Celik Bey ve hemen yaninda, sapkali görünümüyle blog yazarlari arasinda markalasmis kimlik kazanan sevgili Latif Bey de gözümden kacmadi.

Hayatin her alaninda kalite arama cabalari oldugunu, cabalarinin hikayesini yazilarinda da görebildigimiz, sevgili Aydin Sevinc Beyi kalabalik arasinda arayip bulmaya calistim. Yüzde doksan -dokuz O nun olduguna inansam da, yüzde bir yanilma payima ragmen hata yapmak istemedigim icin resimde ki yerini tarif etmeyecegim.

Sevgili Sakar Bey'de uzun boyunun verdigi avantaj sayesinde, arka siralar da yer aldigindan ancak basini görerek tanidim.

Bu arada, sevgili Fulya'yi, Melda'yi, Tugba'yi, Pelin'i ve Deniz Hanim ida arayip durdum kalabalik arasinda. Fulya'yi saclarindan birazcik benzetebildigime inansam da, emin olmadigim icin aciklamiyorum.

Blog sayfasinda ki fotografinda, denizde yüzen kesik bir bas, yada kara da kesik bas görünümüyle kimi kez spontane, kimi kez mantikli buldugum kafasinda kirk tilkiyle düsünüp ironi ve esprili anlatim ve yanitlariyla tanidigim, yazilarinin cogunda düsünce ve görüslerini tasvip ediyorsam da, kafami karistiran yazilarini da merak ve inatla okumaya devam ettigim sevgili Pirmete'yide cikaramadigim gibi diger blog arkadaslarimi da bulamadim.

Toplanti sayesinde, Milliyet Blog Sitesinin reklami da böylece gerceklesmis oldu. Evet sevgili degerli Blogcu arkadaslarim ve okuyanlarim. Ülkem den uzakta da olsam, aklimin ve yüregimin, güzel ülkemin güzel insanlariyla birlikte olmasi bir nebze de olsa yalnizligima ilac gibi geliyor.

Sevgiler-saygilar hepinize...