Otomobil kullanmak dikkat ister; hele Istanbul' da..!

O gün babama 84 ekran bir TValmış ve bu koca televizyonu ancak arka koltukları yatırarak arabaya sığdırabilmiştim. Alışkanlığım olmuştu; eğer o gün işe arabayla gelmişsem dönüşte arkadaşımı da Avcılar'a bırakırdım. Arkadaşımı da alarak yola koyulduk. Sıcak bir yaz günüydü. Haramidere' den aşağıya doğru inip Avcılara doğru rampayı tırmanmaya başlamıştık. Ben sol şeritte şeritin hızına uymuştum. Ancak nedendir bilinmez o ana kadar çok fazla trafik olmamıştı.

Arkadaşım bana bir soru sorduğunda ben de belki yarım saniye başımı ona çevirip cevap vermek istemiştim. Ben cevabımı bitiremeden acı fren sesleri duymuştuk. Korkudan acılan gözlerle dönüp baktığımda sadece en son şeritin tamamen durduğunu ve hemen benim önümdeki aracın dumanlar içinde çarpmadan ancak durabildiğini farkettim. Arabada ABS fren sisteminin olmasının da etkisiyle frene tüm gücümle bastım. Gözlerim bir yandan hız göstergesini izlerken diğer taraftan giderek azalan mesafe yüreğimizi ağzımıza getirmişti. Son 10-15 metre kala benim hızım ancak 50km'e civarına gerilemişti. Artık yapacak birşey kalmadığını anlayınca rampayı çıkarken yanımdan geçtiğimiz herhangi bir aracın olmadığını hatırlayıp, sonradan gelen olmayacağını da umarak, ayağım frene tam basılı olduğu halde direksiyonu sert bir manevrayla sağa çevirdim ve düzeltim. ALLAH' tan bu tür durumlarda paniğe kapılan bir kişi değilim. Bir sağ, bir sol yapıp aracın kontrolünü tamamen yitirmekte olasıydı. Aracın arkası önce sol, sağ sağ yaptı ve hemen ardından düzeldi. Ben orta şerite geçtiğimde ayağımı frenden çekip 3.vitese takıp devam edebildim. Yani orta şerite geçmemiş olsam olacakları siz düşünün. Yukarıda anlattığım tüm bu olaylar inanır mısınız sadece ama sadece 1-2 saniye içinde oluverdi. Ancak bana saatler sürdü gibi geldi. Hemen yanımda oturan arkadaşım bu olaydan sonra 30 saniye öylece kalakaldı.

Yaşadığım bu olay beni çok üzdü. Kendi hayatımdan geçtim benim dikkatsizliğim ve kurallara gerektiği uymamam yüzümden hem arkadaşım hem de öndeki masum bir veya birkaç insan zarar görecek belki de yaşamından olacaktı.
O günden sonra dersimi aldım. Artık yanımdaki veya arka koltuktaki kim olursa olsun uzun veya kısa gözümü yoldan kesinlikle ayırmıyorum. Arabanın klimasına veya radyo çalarına bile el yormadıyla erişmeye çalışıyorum. Saniyelerin bile insan hayatımda çok önemi vardır. Hele Istanbul gibi her an herşeyin olabildiği, sol şeritlerin aniden pat diye durabildiği bir bir yerde bu dikkat size çok şey kazandıracaktır. Bu seferlik ALLAH bizleri korumuştu. Ancak tedbir alınmadan takdir beklenmez ve beklenen takdir de her zaman gelmeyebilir.

Hoşcakalın..!