Öyle bir

Biliyorsun ben hep yazarım. 

Bilmiyorsan da öğren işte bugün. 

Eskiden yazma mevsimlerim vardı 

Yağmur yağarken yazardım, güneş açardı kapatırdım defterleri. 

Artık istemenin zamanları var. 

Ne zaman istersem yazıyorum 

Ya da kim istemezse beni 

Yazarım içimdekini, dışımdakini 

Olanı, olmayanı. 

Gelir bir bakışta okurlar 

Sağolsunlar. 

Ama sen say ki hiçbirini sana yazmadım 

Geceyi sana yazmadım 

Sen say ki hiç ağlamadım 

Beni bırakmaman için yalvarırcasına dua etmedim 

Biliyorsun severim. 

Öyle bir severim ki 

Hayatında bir daha asla kimse yüzüne bakmayacak sanırsın 

Ve sen bile bakamazsın kendi yüzüne 

Utançtan, pişmanlıktan. 

Gelmeleri gitmeleri beceremem ben. 

Elim ayağıma dolaşır her seferinde 

Sarhoş olmam lazım belki de gelmek için 

Ayıkken bakamam yüzüne. 

Ama sen inanma bunlara her zaman ki ben işte 

Sen öyle bir gelirsin ki 

Ardında her şeyi bıraktın zanneder herkes. 

Sen öyle bir gelirsin ki 

Hiç gitmeyecek diye düşünür boşveririm o güzel anları. 

Sen öyle bir gelirsin ki 

Gittiğin her gün için pişman olmuş gibi. 

Öyle sözler söylersin ki İnsanın konuşası gelmez,  

Sadece gözleri dolar insanın. 

Öyle sözler söylersin ki 

Hiç dokunulmamış yerlere dokunursun 

Ve öyle bir çekersin ki ellerini o yerden 

İnsan bu kokuya muhtaç kalır. 

Sonra öyle bir gidersin ki 

Hiçbir şey yaşanmamış gibi. 

Öyle hiçbir şey söylemeden gidersin ki 

Ardından milyonlarca şey söylenir. 

Sen de onlar gibi yaptın değil mi? 

Bir bakışta okudun. 

Sağol. 

Sen acınmayı sevmezsin, ben de sevmem. 

Bakma öyle acır gibi 

Seni de aştı artık bu acı.