Öyle denk geldi

Neden mi sosyoloji? Ne bilim ben. Öyle denk geldi öyle yazdım.

Bugün sabahtan beridir yüzümde kocaman gülümsemeyle dolaşıyordum. Keyfim yerindeydi. İnsanın keyfinin yerinde olması ne güzel şey.

Bastığım topraklara birisi gelip de 'o topraklar benim' dese 'amaannn basmıyorum ki' derdim. O derece bir lakaytlık.

Ta ki bakkalımızın 3 aydır krizden fena halde etkilendiğini içinde oturduğu tek evi satıp kiraya çıkacağını kredi kartlarının zıvanadan çıktığını öğrenene kadar.

Anlaşılan kriz teğet geçmemişti hatta akraba olacak derecede sürtünmüştü.

Ne olacak bu halimiz diye kara kara düşünürken apartmanın kapısına geldiğimde alt kat komşumuzla karşılaştım. Apartmanda bizim gibi onlar da kiracı. Ev sahibi oturduğu daireyi satışa çıkarmış. Evi görmeye gelmişler karısı da evi gezmelerine izin vermiş. Adam bu duruma fena halde içerlemiş.

Söylene söylene birlikte apartmandan içeri girdik karısı kapıda karşıladı. Meğer kızları Yudum çok ateşlenmiş babası da nöbetçi eczane derdine düşmüş. İlaç almaktan geliyormuş.

Yudum'a ılık duş aldırmalarını önerdim. Annesi 'abla zaten çok üşüyo titriyo bide duş aldırırsak iyice hastalanır' diyerek endişesini dile getirdi.

O dakikadan itibaren havale denilen olayı anlatmaya çalışmak gereksiz bir atraksiyon olacağından 'eklem yerlerini ıslak bezle silin ağrı kesici ateş düşürücü şurubunu da ihmal etmeyin' diyerek yanlarından ayrıldım.

İşte yine yüzüm düştü. Parmaklarımın yardımıyla düşen yüzümü güldürdüm.

İşte yine eski halime geri döndüm :)

İMZA: ESMENDER