Öylesine...

Hayra alamet midir bilemem, ama gemi azıya almış öfkem bu kez sessiz...

Susuyorum öyle içimin mutedil dalgalı sularında...

Dili tutulmuş sanki ruhumun…

Nerden bilirdim kapı ardına saklanmış ayrılık öcüsünün önüme fırlayacağını... Pis ve soğuk nefesini ensemden üfürüp, omuriliğime kadar titreteceğini.

Zayıf belleme beni gene de sen, o kadar ödlek sanma boşuna..

Yok yok!

Hazırlıksız yakalanmış olmalıyım kesin içimin karanlığında.

Korkutabilir miydi sanıyorsun, ümidimin ışıkları yanıyor olsaydı eğer mangal gibi yüreğimin odalarında.

Fotoğraf: fans.askaninja.com