Öylesine...

İşte öylesine bir şey…

Ne savrulan bir düşün içindeyim…

Ne de ayakları yere basan bir gerçekliğin…

Öylesine sürü(nü)p giden bir yaşam benimkisi…

Amaçsızlığa demir atmış bir gemiyim…

Rotam, sağım solum da belli değil…

Ne küsüm ne de barışığım doğan güneşe…

Ne müteşekkirim doğurduğu için anneme…

Ne de sitem ediyorum doğurduğuna…

Yaşayıp gidiyor herkes kendi doğasında…

Yanlış ne doğru ne hepsi bilinmezlerde…

Yanıtsız sorular ne kadar tepinirse tepinsin beynimde…

Çözümsüzlüğe esir düşmüşlüktür benimkisi…

Ne savrulan bir düşün içindeyim…

Ne de ayakları yere basan gerçekliğin…

Öylesine sürü(nü)p giden bir yaşam benimkisi…

Erdoğan Şahin, Didim