- Kategori
- Şiir
Oyuk

Oyuk
Alnınıza yazılan ancak alın terinizle silinebilir
Yüreğinizden çekilmiş ipliklerdendir kumaşı
Dokumak istersen hayatı yaptığın her şeye
Ruhundan bir soluk kat
Ve yakalamak için gökkuşağının renklerini
Insan donunda gelmişsen sanma yalnız sensin bu dünyada
Bugün insan donunda yarın hangi kayalık arasında sürünürken bulursun kendini
Unutma hiç yolunu yitiren turna
Yuvasını dere ağzına yapan karınca
Harem kuran eşek
En leziz ceylanı karnı yokken yiyen aslan var mı
Sevincin maskesinden sıyrılmış kederin dir
Değiştirirken doğayı değiştin dönüştün
Varlığında yanan kederin ondan
Ruhunda açtığın derin oyuk
Içini veren bir ağacın kederi
Bıçak ne kadar derine giderse o kadar değiştin ve dönüştün
Sevin sende içinde açılan oyuğa
uzaklaştıkça doğaya daha da insanlaşacaksın bunu unutma
kilitli kapılar ardında biriktireceksin yaşamı doğayı
Kimseye vermemek için çevireceksin tarlayı bağı
Yeryüzünün yüce ruhunu dizlerinin üstünde görene dek huzur bulmayacaksın
Mehmet Özgür Ersan 27.05.2014 kadıköy