Özelleştirme - devletin mülksüzleştirilmesi (3)

Özelleştirme adı altında senelerce halka gerçek dışı bilgiler verildi. Tarımsal KİT'lerin yüzlerce trilyon zarar ettikleri; toplanan vergilerin, altı ay çalışıp, altı ay yan gelip yatan çiftçilere kaynak olarak aktarıldığı iddia edildi.

Kar eden KİT'lerde dahil olmak üzere, hepsine, "eski kaşar demagoglarca" ekonomide kara delik yakıştırması yapıldı. Tarımsal KİT'lerle ilgili iddiaların hepsi yalanlandı!

Amaç özelleştirme değil yağmaydı! KİT'lerin; şehirlerin en kıymetli yerlerindeki arsalarına, binalarına, araç-gerecine el koymaktı, Ankara'da olduğu gibi arsaları üzerine ünlü alış-veriş merkezleri dikmekti.

Piyasalarda rekabet ortamı yaratan SEK, EBK Kombinaları ve Yem Sanayi özel sektöre devredildiğinde, olumsuz gelişmeler yaşandı. Tüketici açısından fiyat istikrarı bozuldu. Üreticiler, özelleştirme öncesi ürünlerini daha yüksek fiyata satarken, özelleştirme sonrası daha az gelir elde eder oldular.

Hayvancılığı korumak ve geliştirmek için kurulmuş olan KİT'ler, üreticilerin sömürülmesine engeldi! O dönemde hem kuruluşlar büyüdü, hem hayvancılık gelişti. 1960'lı yıllarda 50-55 milyon olan hayvan sayısı (büyük ve küçükbaş) 1984 yılına kadar 87 milyonu geçti.

1980 sonrası işbaşına gelen Turgut ÖZAL ve arkadaşları; transformasyon, sağ ve sol'un iki el hareketiyle baş üzerinde birleştirilmesi (esasen bütün uygulamalara bakıldığında ülkücü-ümmetci sentezi) alış-veriş demagojileriyle, köşk ve saraylarda, tepeleme doldurulmuş tabaklarda, milletin ismini dahi bilmediği yemekleri, milletin gözünün önünde avurtlarını şişirerek yemişlerdi!

Masadaki balı parmakla götüren oryantalist politika kurnazları, özelleştirme virüsünü milletin kafasına yerleştirmişlerdi!

Yaşam koşullarının iyileştirileceği ve devletin dış borçtan kurtulacağı beklentisi yaratılarak; işsiz-güçsüz, muhtaç-yoksul, esnaf-memur, işçi-köylü milyonlarca yurttaş kandırıldı, özelleştirme yandaşı yapıldı.

Bu kalabalıkların oylarıyla, orta sağ partiler yıllarca iktidarda kaldılar, yaşam koşulları iyileşmediği gibi, borçlar kat be kat arttı.

Sonuçta; 90 milyona yaklaşan hayvan sayısı 45 milyona düştü, kırmızı et ihtiyacı karşılanamaz oldu, canlı hayvan ve et ithal etmek zorunda kalındı...