- Kategori
- Şiir
Özgecan
Ö zgecan; baharında, gencecik, güzel bir kız
Z ulüm emziren dünya, kadının adı yok mu?
G üller neden açmıyor, niçin sevgiler öksüz
E vlerin maviliği kucaklaması çok mu?
C an dayanmaz, bu kıyım siyahı da çatlatır!
A naların ağıtı, kadınlığın yası bu
N e bu ırza geçmeler; söz, sözsüz, sözden ırak.
A dalet kör, kirlilik son derece kudurmuş
S ağduyu kırık ayna, ‘kadın olma’ kanıyor
L âl olmuş dil zehir kusar; sözün bittiği yer.
A ğlar günceler, feryat eder gün, suskunluğuna
N e yazık ki yitik can; canevine küs gider…
Gülşen Şenderin