Özgürlük, başımda patladı !

Ben neymişim meğerse...

Özgürlüğün temsilcisi oluverdim birden bire..

Sormaya da utanıyorum ama nasıl bir şey bu özgürlük.

Özgürlüğün resmini çizebilir misin Cabbar BEY!

İşin kolayına kaçmadan ama...

Asıl fırtına içimde, dertlerim derya deniz.

Ben, bir metrelik bezim.

En iyi tanıdığım şey göz yaşları...

Duydum ki çok kıymetlenmişim.

Adıma ödül koymuşlar. Nobel özgürlük ödülüne de adaymışım

Şimdi adıma özgürlük diyorlar.

Ne istersiniz benden bilemem ki !

Tarlalarda yeşil bir ottum. Çapaladılar, suladılar çiçek açtım. Büyüdüm, serpildim.

Sonra bembeyaz pampal oldum.

Fabrikalara götürdüler beni. Önce ip oldum, sonra bez.

Alladılar, pulladılar, bir metrelik bez yaptılar.

Şimdilerde adıma türban diyorlar.

Ben özgürlüğün temsilcisiymişim.

Dedim ya özgürlük nedir bilmiyorum.

Bazıları da bana karşı çıkıyormuş, beni istemiyorlarmış.

Özgürlük düşmanıymış onlar !...

Özgürlüğün resmini çizebilir misin bana Cabbar Bey!

İşin kolayına kaçmadan ama...

Dünya yüzü görmemiş kadınların...

Hep içine akan, pınarların sesini duyabilir misin.

Neden bilmem ki birileri hep benim adıma konuşur, ben dinlerim.

Yoksa özgürlük bu mu!

Aklım karıştı, Cabbar BEY!

Özgürlük başımda patladı...

E. Şahin