Özgürlük yolu

Yolu olmayan ormanlarda mutluluk vardır

Yalnız yürünen deniz kıyısında sevinç

Topluluklar vardır kimsenin zorla girmediği derin denizlerde

Ve sesinde de müzik

İnsanı daha az seviyorum diyemem ama doğayı daha fazla.

LORD BYRON

Bir gün bu kentten kaçacağım, çiçekli elbise giyeceğim üstüme ve kırlarda koşacağım sevinçle...

Sonra bir yamaç bulacağım kendime. Ayaklarımı sonsuzluğa doğru sarkıtacağım. Ve özgürlük gelecek yanıma. Oturacağız, birlikte ufku seyredeceğiz yalnız yamacın ucunda. Hatta, çekirdek çıtırdatacağız en tuzlusundan ve ıssız doğanın dedikodusunu yapacağız birlikte.

Doğanın vızıldayan arılarını çekiştireceğiz özgürlükle. Ona çiçekli elbisemi kıskandıklarını anlatacağım. Yine şımarıklık yaptığımı söyleyecek bana. Ve kahkahayı patlatacağız yalnız yamacın ucunda... Eyvaah! Sesimiz yankılanacak yine, hemde ıssız doğanın göbeğinde. Ve doğa kara bulutlarını salacak üzerimize. Islanacak yine çiçekli elbisem, kıskanacak yine vızıldayan arılar... Ve çingene gökkuşağı, kovalayacak kara bulutları üzerimizden.

Biz yine kırlarda koşacağız sevinçle...

Not: Özgürlük Yolcumuz Christopher McCandless şerefine!!