Özledim...

Hadi kalk gel bul bir bahane..

Özledim, çok özledim...

Soranlara unuttum diyorum,

Adı neydi hatırlamıyorum,

Ben artık sevmiyorum...

Ama öyle demiyor içim,

Susmuyor, susmuyor kalbim,

Hala seni seviyorum...

Bundan açık anlatılır mı bir yüreğin derdi? Şu şarkılar da olmasa nasıl dökerdik acımızı dile?

Ayrılan bendim, sana göre az sevende..

Hani bitirmeye cesaret ettim ya, sevgim azdı değil mi?

Çok soru sordum. Çünkü "seviyorum, özledim" diyecek cesaretim yok bu gece.

Bir ara kokun geliyor burnuma, sonra gülüşün; gıcıklık yaptığındaki o hınzır gülüşün...

Seni anlattıkça derdim azıyor.

Daha da özlüyorum.

Öyle kırdın ki beni "gel" diyemiyorum.

Hayal kırıklığına uğradım, başka bir senle tanıştım. Ve cesaret edemedim bir ömür senle olmaya..

Buna ne dersen de..

O tanıdığım başka seni sevmedim ben.

Ama ağız dolusu tek kelime söylüyorum kalan son gücümle;

"SENİ ÇOK ÖZLEDİM"