Özlem

Türkiye’mizin en güneyinde Mersinin ilçesi birçoğumuzun bildiği küçük, sıcak, şirin Anamur’da doğdum. Doğduğum gün 15 Mart benim memleketimde bahardır ama ben mevsimlerden Sonbaharı severim. Çocukluğum bütün mevsimleri dolu dolu, ayrı ayrı yaşadığım orman içinde, Anamur’a 8 km.uzaklıkta bir köyde geçti. Hemen hemen hiç doktora gitmedim diyebilirim çocukluğumda, bi şekilde kendi kendimizi tedavi ediyorduk. Eşime bunları ve o günlerdeki beslenme şeklimizi anlattığımda ne kadar şanslı olduğumu söylüyor. Eti sadece komşularla ortak bir hayvan kestiğimizde yerdik veya sapan güçlü ise günlük vurduğum kuşlardan karşılardım.

Baharın mis kokulu çiçeklerinden sonra, yazın çekilmez sıcağını yaşadım, tabiatın beni en derinden etkileyen rengarenk solmuş yapraklarıyla süslü son baharını gördüm. Kış günlerini pek sevmezdim. Hem oyun alanları daralırdı, hemde soba olmadığından ocak başında ısınmak kolay olmazdı. Hep dışarıda olduğumuzdan çok ıslanırdık üzerimizin kuruması da kolay olmazdı. Daha sonraki yazılarımda o günlerdeki yiyeceklerimizden de söz edeceğim. Tabi okul çağı önemli. Bende ordaki herkes gibi bir köy okuluna gittim. 4 km. yürüyorduk. 5 yaşımda okulun kapısından babamla girdiğimde çok heyecanlanmıştım. Müdür Muharrem Eren hocam “çok küçük Musa dayı, seneye kaydederiz” dediğinde çok üzüldüm. “Bende okula gitmek istiyorum” dedim. Çünkü benden bir iki yaş büyükler o yıl okula başlayacaktı. Ertesi yıl ise benimle beraber başlayacak kimse yoktu. Müdür “ o zaman kaydetmeyelim, öyle gitsin gelsin, seneye kaydederiz”dedi. Bunun ne olduğunu bilmiyordum ama bende herkes gibi giyinip, kalem defterimi, kitabımı alıp okula gitmeye başladım. Bir yıl geçti herkes bir üst sınıfa geçti ama beni geçirmediler üst sınıfa, çünkü resmi kaydım yoktu. Bununla ilgili müdür babamla konuşurken şöyle dediğini duydum. “Musa dayı keşke kayıt yapsaydık, diğerlerinden farkı yok, hatta daha iyi, ama ne yapalım pekiştirir”. Pekiştirdim. O zaman ayrı ayrı sınıflar yoktu. 1, 2, 3 aynı sınıfta, 4, 5 aynı sınıfta okuyordu. Ortalama bir öğrenci oldum. Kendi okuluma ve çevremdekilere göre iyi ama, şehirde okuyan akrabalarımı gördüğümde onlardan çok geride olduğumuzu görüyordum. 4 ve5 nci sınıfta artık okulun lideri idim. Her göreve beni gönderirler, bütün komşu okul ve tabiat gezilerinde okulun sorumlusu olarak en önde ve öğretmenlerimle yürürdüm. Devamı var…